" سکوت "

یا عالم السر
فصل اول: کلیات و اصول تفکر و تعقل

۱۳: سکوت و توجه ، عمق ایجاد میکند.

هشام، کم سخن گفتن، حکمت بزرگی است. خاموشی را از دست ندهید، زیرا خاموشی آسایش زندگی و کم گناه کردن و سبک بالی از خطاست. امام کاظم ( ع)
امیرالمومنین(ع): چه بسا سخنانی که جوابش سکوت است.

زیاده گویی و قیل و قال فرصتی برای اندیشه نمیگذارد. کسی که مرتب حرف میزند، ذهنی پراکنده پیدا میکند. از هر دری سخنی میگوید و به سراغ موضوع بعدی و حرف بعدی میرود.
اندیشه نیازمند توجه و تعمق است. نیازمند بهتر دیدن و بهتر شنیدن است. کسی که میخواهد بیشتر بفهمد و به عمق رویدادها پی ببرد از دیدنی ها و شنیدنی ها برای خود سوال مطرح میکند و به پاسخ پرسش ها می اندیشد. آن وقت است که از هر سوال به ده ها پاسخ قطعی و احتمالی میرسد.ذهنی که پر از پرسش است، از هر رویداد کوچک و بزرگ پیامی دریافت میکند و به فهم و عمق بیشتر میرسد.
فکر میکنیم اگر کنار حرم امام رضا( ع) جیغ بزنیم زودتر دعایمان مستجاب خواهد شد . شیطان میخواهد که حواس ما را پرت کند تا به گفت و شنود های بی حاصل و تماشا کردن های بی توجه بگذرانیم و این عمر بگذرد و تمام شود و برود.

امام صادق ( ع) میفرمایند: اگر نبود که شیطانها پیرامون دلهای بنی آدم دور میزنند، هر آینه انسان ها میتوانستند ملکوت آسمانها و زمین را ببینند. 
و نیز پیامبر( ص) میفرمایند: اگر زیاده روی شما انسانها در سخن گفتن نبود و اگر پریشانی و آشفتگی دلهایتان نبود، هر آینه شما هم میدید آنچه را که من میبینم و میشنیدید آنچه را که من میشنوم.

قرآن کریم( با توجه به سوره انفال آیه ۱۷۹) تقوا را شرط در تفکر و تذکر و تعقل دانسته و برای رسیدن به استقامت فکر و دریافت صحیح علم و رهایی آن از ناخالصی های اوهام حیوانی و القائات شیطانی شرط کرده که علم هم دوش عمل باشد.